Digital Light Processing (DLP)

Digital Light Processing is een technologie in 3D printen waarbij componenten in kunststof gevormd worden door opeenvolgende dwarsdoorsnedes van een component op een bad met hars te projecteren zodat het hars onder invloed van het licht uithardt.

De typische opstelling bij Digital Light Processing (DLP) is dat een bad gebruikt wordt met een doorschijnende onderkant zodat de beelden van onderuit geprojecteerd kunnen worden. Het product wordt dan ondersteboven gevormd door de bodemplaat bij elke laag naar boven te bewegen.

Om een dwarsdoorsnede van de component te projecteren wordt gebruikgemaakt van een Digital Micromirror Device (DMD). Dat is een component met duizenden spiegeltjes die individueel aangestuurd worden om tot de gewenste projectie te komen.

De technologie kan vergeleken worden met Stereolithografie (SLA) in die zin dat ook daar met een bad met hars gewerkt wordt. Alleen gebeurt het uitharden van de component bij SLA met behulp van een laser.

Dat betekent dat beide technologieën verschillende bestandsformaten vragen. SLA gebruikt g-codes om de beweging van de laser aan te sturen. Bij DLP worden letterlijke dwarsdoorsnedes gebruikt, typisch in PNG-formaat.

Het grote voordeel van Digital Light Processing (DLP) ten opzichte van SLA is dat er een veel grotere snelheid gehaald kan worden omdat alle punten in een laag door de projectie tegelijk uitgehard worden. Het nadeel is de beperkte resolutie van de voxels (3D pixels) waardoor meestal een ruwer oppervlak bekomen wordt. Dat effect wordt groter naarmate men grotere objecten wil printen omdat de projectie dan grotere voxels creëert.

© Productivity.be, Foto: EnvisionTEC

Feel free to share