Standaard catalogus voor procesmodules?

Modularisering is een populair thema in de procesindustrie omdat het werken met skids of Process Equipment Assemblies (PEA’s) een passend antwoord kan bieden op de vraag naar meer flexibiliteit en een snellere time-to-market. Binnen ProcessNet wordt nu onderzocht of er een catalogus gemaakt kan worden van standaard modules die direct inzetbaar en nadien herbruikbaar zouden zijn.

Op het vlak van automatisering is er de laatste jaren intensief gewerkt aan de ontwikkeling van Module Type Package (MTP), waarmee het mogelijk is om modulaire productie-units een grote autonomie te geven en ze tegelijk toch ook makkelijk te integreren in een hoger gelegen, overkoepelend automatiseringssysteem. Dat overkoepelend systeem wordt in de wereld van modularisering de orkestratielaag genoemd. De MTP is in wezen een driver – een bestand waarin ondubbelzinnig vastgelegd wordt welke parameters en functies de module heeft en hoe het hoger gelegen systeem daar gebruik van kan maken.

Maar hoe zit het met de modules zelf? In de procesindustrie wordt al veelvuldig gewerkt met voorgeassembleerde skids die kant-en-klaar aangeleverd worden maar in de meeste gevallen gaat het nog steeds om maatwerk waarbij de skids afgestemd worden op specifieke wensen en noden van de klanten. Dat is op zich niet verkeerd, natuurlijk, maar het biedt niet echt de flexibiliteit die in het kader van modularisering steeds naar voor geschoven wordt. De ambitie is immers om te komen tot universele skids die heel snel samengevoegd kunnen worden en die later in andere configuraties hergebruikt kunnen worden.

Meest veeleisende toepassingen

Op ACHEMA Pulse werd verslag gedaan van een aantal workshops die recent bij ProcessNetgehouden werden om na te gaan in hoeverre de idee van gestandaardiseerde Process Equipment Assemblies (PEA’s) haalbaar zou zijn. Bedoeling zou dan zijn om tot een soort catalogus te komen met standaard skids die off-the-shelf beschikbaar zouden zijn voor een hele reeks standaard processtappen zoals doseren, mengen en scheiden. In de workshop werden fabrikanten en gebruikers samengebracht om alvast voor dosering een aantal vereisten te definiëren waaraan een standaardmodule zou moeten voldoen.

Het ontwikkelen van universeel inzetbare modules blijkt dan al snel niet zo evident te zijn. Om te komen tot modules die in een brede reeks toepassingen gebruikt en hergebruikt kunnen worden, moeten de modules alle functies en eigenschappen bevatten die nodig zijn voor de meest veeleisende toepassingen. Het gebruik van hoogwaardige materialen, bijvoorbeeld, kan dan tot hoge kosten leiden die voor de eenvoudigere applicaties in principe niet nodig zouden zijn. Een deel zou opgevangen kunnen worden door de modules op hun beurt modulair te maken, maar zo eindigt men al snel terug bij maatwerk.

Standaardisering

Een van de conclusies van de werkgroep tot nu toe is dat het komen tot modularisering niet alleen een verhaal is van aanbod aan leverancierszijde. Het gaat ook over hoe bedrijven in de procesindustrie kijken naar installaties en hoe ze nieuwe projecten benaderen. In het verleden was het vanzelfsprekend om in de ontwerpfase te streven naar maximale efficiëntie, beschikbaarheid, enz. In een nieuwe benadering zou het bouwen van een plant meer een kwestie van selecteren worden, in plaats van ontwerpen, met andere aandachtspunten zoals flexibiliteit en herbruikbaarheid.

De standaardisering die nagestreefd wordt, is intussen al op heel wat vlakken terug te vinden bij de leveranciers die modules voor de procesindustrie bouwen. Voor heel wat processtappen worden PEA’s aangeboden en het streven naar standaardisering is daarin een vrij natuurlijke reflex voor de bouwers teneinde tot tijdswinst en kostenbesparingen te komen. Het huidige aanbod in kaart brengen in een soort catalogus zou een verdere stap kunnen zijn in het definiëren van standaardoplossingen omdat het zichtbaar zou maken wat er al bestaat en welke lacunes in het aanbod relatief eenvoudig ingevuld zouden kunnen worden.

© Productivity.be, 22/06/2021